Syberia 2 #3: Komplikacje
Czy mamuty mogły przetrwać przez te wszystkie stulecia gdzieś na odległej północy, z dala od ludzi? Rezygnując z szansy na powrót do Ameryki i wsiadając do pociągu w Aralbadzie, Kate pokazała, że wierzy w mit o Syberii. Już wtedy zaufała Hansowi Voralbergowi. Podpisała się pod jego marzeniem, którym żył od najmłodszych lat.
Kraina mamutów
Jeszcze jakiś czas temu szczerze wątpiłaby w prawdopodobieństwo takiego scenariusza. Dawna Kate Walker była racjonalistką, która trzymała się twardych dowodów. Teraz ich nie potrzebowała. Wierzyła w przekazaną jej przez wynalazcę ideę całym sercem i była gotowa na wiele, by pomóc mu dotrzeć do celu. A dodatkowe fakty, jak te spisane przez brata Toukianowa w jego pamiętniku, tylko utwierdzały ją w przekonaniu, że podejmuje dobre decyzje.
Mężczyzna w swoich wspomnieniach zawarł wiele informacji o plemieniu Youkoli z dalekiej północy. Mamuty były fundamentem ich istnienia w czasach prehistorycznych. To na nich opierała się ich mała gospodarka i codzienna egzystencja. Włochate zwierzęta dostarczały im mięsa, futra, materiałów do produkcji narzędzi. Były też nawet, jak wskazują freski znalezione w Valadilene, środkiem transportu. Kiedy zmiany na planecie zaczynały zagrażać ich istnieniu, Youkole podjęli odważną próbę zabrania zwierząt tam, gdzie będą mogły nadal żyć w spokojnych i przystających ich potrzebom warunkach. Tak społeczność i zwierzęta dotarły na Syberię, gdzie chłód utrzymywał się od tysiącleci.
Toukianow zawarł również na kartach swojego notatnika zachwycającą swoją niesamowitością opowieść o arce, która co dekadę wracała do wioski Youkoli z kilkoma perfekcyjnie zakonserwowanymi w lodzie mamutami. Skąd pochodziły? Kto je wysyłał? Wokół tego narodził się mit, niemalże wiara Youkoli w krainę pełną wciąż żyjących stworzeń.
Ucieczka przed mnichami
Widok odzyskującego siły Voralberga tylko wzmocnił zawarty na kartach przekaz. Kate czuła, że jest świadkiem czegoś mistycznego. W klasztorze jednak wszelkie przejawy takich rytuałów i wierzeń były surowo zakazane. Wiedziała, że przeor nie pozwoli im opuścić murów. Zadba, by te pogańskie zwyczaje, jak twierdził, zgasły wewnątrz obiektu.
Walker musiała podjąć ogromne ryzyko. Stworzyła zamieszanie, wzywając mnichów na modlitwę uderzeniami dzwona, a potem zabrała Hansa z przydzielonego mu małego pokoju na usytuowany wewnątrz murów cmentarz. Tam znalazła wcześniej pustą trumnę i dziurę w ścianie z kamiennych bloków. Przygotowała prowizoryczne sanie, na których oboje zjadą z ośnieżonej góry ku Romansburgowi. Przeor i mnisi spóźnili się i nie zdążyli ich zatrzymać. Ktoś lub coś strzegło ich podczas szalonej podróży na dół, bo nie uderzyli w żadne drzewo i nie wpadli do żadnej rozpadliny. Poobijani i zmęczeni zatrzymali się u stóp niewielkiego miasteczka.
Kate chciała jak najszybciej ruszać dalej. Nie miała pewności, że mnisi nie przybędą ich śladem i nie spróbują siłą zawlec na górę. Hans miał jednak jeszcze jedną prośbę. Nim dopadła go gorączka, zdążył naprawić serce mechanizmu z baru Cirkosa. Chciał w ten sposób pomóc dawnemu przyjacielowi, a przy okazji ożywić jedno ze swoich dzieł – cztery piękne, potrafiące zachwycić rytmicznym tańcem automatonowe konie.
Uprowadzeni
Walker nie miała sumienia, by mu odmówić. Widziała w oczach starca, jak bardzo mu na tym zależy. Opuściła więc pociąg i udała się na dół. Uruchomienie machiny okazało się dużo trudniejsze niż przypuszczała. Włożenie nowego serca było ledwie początkiem. Kate musiała też dobrze dopasować rurki łączące elementy sterujące do trzech otworów. Kiedy metalowe rumaki poruszyły się potwierdzająco, nakręciła całość i puściła je w ruch.
Znudzeni, zamyśleni goście, a także ona i sam Cirkos stali przez kilka chwil w zdumieniu. Nikt nie był w stanie wydusić z siebie słowa. Otwarte usta i rozszerzone ze zdumienia oczy połączyły wszystkich w sali. Stali się świadkami niezwykłego spektaklu z pogranicza magii i technologii. A potem przez bar przeszedł wstrząs. Pociąg stojący do tej pory nieruchomo na górze ruszał oto w dalszą drogę. Bez Kate!
Kobieta popędziła co sił w nogach na stację, ale było już za późno. Lokomotywa z wagonem znikała właśnie w śnieżnej mgle. Walker sięgnęła po telefon i wykręciła numer Oscara. Odebrał od razu, ale nie przekazał pocieszających wieści. Towarzyszyli mu bracia Bourgoff, którzy w stanowczy sposób nakłonili go do wyruszenia dalej. Lokomotywa z Hansem i Oscarem została przez nich porwana.
Pomocny Youki
Wiele osób załamałoby w takiej sytuacji ręce lub desperacko próbowało znaleźć sposób na pogoń za pociągiem. Walker wykazała się jednak rozsądkiem. Szybko zebrała informacje u pułkownika Emeliowa i Cirkosa, od których dowiedziała się o zapomnianym, wiszącym od dawna pod torowiskiem pojeździe naprawczym. Uruchomiła go, ale energii w zaniedbanym napędzie wystarczyło ledwie na pokonanie długości peronu.
Kate przyjrzała się mechanizmowi z tyłu machiny. Dziwny cylinder przypominał wielki kołowrotek, niemalże jak wyciągnięty z klatki dla chomika. Czy był w stanie napędzić pojazd? Amerykanka wróciła na dół do miasta i wpadła na nieposłusznego Youkiego, którego bez skutku próbował wcześniej wytresować Cirkos. Zwierzę uciekło Bourgoffom i teraz szwendało się bez celu, coraz bardziej głodne. Znalazła je w opuszczonej kryjówce braci. Zdobyte wcześniej rybie przysmaki okazały się niemalże cudownym zrządzeniem losu. Dzięki nim zdobyła zaufanie Youkiego, który od tamtego momentu nie chciał odstąpić jej na krok.
Nie minęło wiele czasu, kiedy oboje pędzili już torowiskiem za lokomotywą Oscara, napędzani żwawo przebierającym łapami w kołowrotku futrzastym czworonogiem…
—
Syberia 2 to druga odsłona słynnej serii gier przygodowych, która bezpośrednio kontynuuje wątki rozpoczęte w pierwowzorze. W oryginale wydana w 2004 roku, została zremasterowana i wydana na konsoli po niemal dekadzie – w ramach jednej kolekcji dwóch części. Dokąd tym razem dotrze Kate Walker i co ją czeka? Przeżyjmy raz jeszcze przygodę z Syberii 2 w ramach opowiadania w Gralingradzie!
Podoba Ci się moja twórczość i ten blog? Nie przegap innych materiałów z Gralingradu, w których podróżuję przez produkcje stare i nowe. Obserwuj profile bloga na Facebooku, Twitterze, Instagramie i YouTube. Jeśli doceniasz moją twórczość, postaw mi kawę, która pomoże mi nadrabiać kolejne zaległości z przepastnej biblioteki historii gier! Dzięki z góry!
<— Poprzedni odcinek przygody Kate Walker w Syberii 2
Następny odcinek przygody w Syberii 2 —>