Spartak Trnawa po raz pierwszy od początku kadencji Stacha Mizerii rozpoczynał walkę w eliminacjach Ligi Mistrzów. Czy był na to przygotowany? Wielu obserwatorów miało poważne wątpliwości, patrząc na transferowe ruchy klubu, który swoje nadzieje na sukcesy opierał w młodzikach i 36-letnim Teemu Pukkim.
Master League. Wymarzony klub piłkarski, futbolowego giganta, stworzyłem po raz pierwszy jeszcze na PSX-ie, w ISS Pro Evolution 2. Potem tygodniami zagrywałem się w genialnie PES3 i PES5 na PlayStation 2. Moją ostatnią przygodę z Pro Evo mogliście śledzić w Gralingradzie, gdzie relacjonowałem budowę wielkiej drużyny w PES 2017. Od tego czasu minęło kilkanaście miesięcy. Kurzące się PSP i dorzucone do kolekcji PES6 połączyły...
Spartak Trnawa mistrzem Słowacji. Stach Mizeria zatriumfował i w efektownym stylu zdetronizował wielokrotnego zwycięzcę rozgrywek, Slovana Bratysława. Odebranie mu tytułu i jednocześnie krajowego pucharu było mocnym ciosem, który zwrócił uwagę ekspertów nie tylko na Słowacji.
System rozgrywek na Słowacji jest skonstruowany w taki sposób, że nikt nigdy mistrzem nie zostaje tam przypadkowo. Chcąc sięgnąć po tytuł, musisz prezentować regularną i wysoką formę, a na finiszu jeszcze potwierdzić, że naprawdę jesteś najlepszy w ciągłych bataliach z czołówką. Spartak Trnawa miał więc wszystko w nogach swoich piłkarzy.
Zostawmy okres przygotowawczy, bo wobec nadchodzącej rywalizacji o mistrzowski tytuł na Słowacji, prezentował się on równie ciekawie, co ramówka TVP Info przy ofercie Netfliksa. Zmagania w rundzie zasadniczej wznawiano, po typowo błotnisto-brzydkiej zimie w kraju, na obiekcie Żyliny.
Rużomberok miał za sobą naprawdę udane tygodnie. Był skazywany na walkę o utrzymanie, a tymczasem wystrzelił i zadomowił się w czołówce tabeli, brużdżąc dużo bardziej utytułowanym rywalom. Slovanowi i Żylinie nie było do śmiechu, bo sytuacja w lidze robiła się dla nich coraz mniej komfortowa.
Na Słowacji wszyscy spodziewali się, że Spartaka czeka w trzeciej rundzie eliminacji Ligi Europy wyjazd do ciepłej Grecji. PAOK jednak niespodziewanie zawalił sprawę i odpadł w dwumeczu z ukraińskim Czornomorecem, co oznaczało dla ekipy Mizerii wyjazd dużo krótszy, ale też mniej malowniczy.
Spartak Trnawa zakończył sezon na podium. Przez całe rozgrywki sezonu 2024/2025 ani przez moment nie zdołał wskoczyć wyżej, zagrażając realnie Slovanowi czy Żilinie. Stachowi Mizerii jednak to nie przeszkadzało. Zrealizował cel i wprowadził zespół drugi rok z rzędu do europejskich pucharów. Poza tym zbudował solidne zaplecze finansowe, a także przebudował kadrę pod nowe wyzwania.
Polskie środowisko trenerskie odetchnęło z ulgą, kiedy Stach Mizeria opuścił Sosnowiec i wyjechał za południową granicę. Szkoleniowcy mieli nadzieję, że to ostatni moment, gdy słyszą to swojskie nazwisko i od teraz ta – ich zdaniem – parodia trenera znika z horyzontu i przestanie ośmieszać nadwiślańską myśl szkoleniową. Ciosem mokrą ścierką w twarz był więc dla wszystkich przyznany Mizerii przez Przegląd Sportowy tytuł polskiego menedżera...
Doświadczenie i pomysłowość Stacha na niewiele się zdały w konfrontacji z rzeczywistością. Jego rozpędzone tico zostało zmiażdżone przez ciężarówkę symbolizującą wypchany kalendarz spotkań. Spartak, jak wiele klubów nieprzyzwyczajonych do walki na kilku frontach, ciężko adaptował się do nowej sytuacji.
