Doskonale pamiętam ten dzień, kiedy Little Mac ogłosił nam wszystkim, przy rodzinnym stole, że chce zostać pięściarzem. Najmniejszy z naszej trójki braci, chuderlawy i niewysoki, chciał zostać królem wśród gigantów ringu i nowym mistrzem świata. Matka wypuściła sztućce z rąk na dźwięk tych słów, a ojciec zaniemówił i tylko uniósł pytająco swoją krzaczastą brew. Zaczęliśmy ze starszym bratem z niego żartować, robiąc użytek ze...
Niegodny rodowego nazwiska zdrajco. Żaden syn nie chce usłyszeć takich słów, jakie na progu własnego domu wypowiedział ojciec Jowy’ego. Przyjaciele spóźnili się z powrotem. Społeczność poznała już tragiczne wydarzenia dotyczące młodej brygady Średniogórza z perspektywy Rowda, który odpowiednio zabezpieczył się na wypadek wizyty dwóch ostatnich żyjących podwładnych.
Stach Mizeria w końcu zrealizował cel numer jeden i dostał się do europejskich pucharów. Wreszcie będzie mógł potwierdzić swój talent, co do którego był niezmiennie przekonany, przed większą, kontynentalną publicznością. W klubie nikt nie chciał specjalnie mu przypominać, że Spartak na razie awansował ledwie do pierwszej rundy eliminacji.
Aż trudno w to uwierzyć, ale w tym roku już po raz dziesiąty wybieram Moje Najki minionych dwunastu miesięcy. Znów wracam wspomnieniami do ukończonych gier, obejrzanych filmów, anime i seriali oraz przeczytanych książek, by wybrać te wyróżniające się i przyznać im nagrody w różnych kategoriach. To nie będzie typowe podsumowanie roku, a subiektywny spis wrażeń. Gorąco zachęcam do dzielenia się własnymi przemyśleniami, a teraz...
Wolność wyboru. Historia wielokrotnie już pokazała, że choć powinna przysługiwać każdemu, jest w rzeczywistości luksusem nielicznych. To oni decydują, co moralne, co właściwe, co godne i zgodne z tradycjami. Inni muszą się temu podporządkować, zginąć lub dać się omamić pozornymi wolnościami, które nic im nie dają.
Riou był żołnierzem, ale nie miał praktycznie żadnego wojskowego doświadczenia. Jego brygada nigdy nie trafiła na front i nie wzięła udziału w bitwie, więc swoją wiedzę o wojnie czerpać mógł tylko z opowieści kapitana Rowda. Teraz był jeńcem wojennym, przetrzymywanym w twierdzy przez najemników służących drugiej stronie.
Shadow Moses. W 2005 roku, gdy Liquid i FoxHound przejęli kontrolę nad placówką na Alasce, byłem młodym agentem. Tamte wydarzenia wywarły na mnie kolosalne wrażenie. Trudno mi dzisiaj jednoznacznie powiedzieć, które informacje były najbardziej wstrząsające dla człowieka, który dopiero zaczyna swoją służbę w wywiadzie. Tożsamość napastników, prawda o projekcie Metal Gear Rexa, a może sam sposób przeprowadzenia misji.
Sześć drużyn. Trzy miejsca. Dziesięć spotkań. Runda finałowa ligi słowackiej zapowiadała się na pasjonujące widowisko, którym mogła żyć cała Słowacja.
108 Gwiazd Przeznaczenia. Co kilka pokoleń powraca, by w ułamku czasu na tle całej historii świata, odmienić życie milionów. Zawsze towarzyszą im wydarzenia, które później przeradzają się w legendy. Tam, gdzie pojawią się gwiazdy, jest heroizm, odwaga, poświęcenie, honor, ale też cierpienie i śmierć. Nie inaczej jest też w tym przypadku.
Świat skąpany w wojnie od wieków. Liczone w milionach ofiary, nie tylko wśród żołnierzy, ale również pośród cywilów. O tych ostatnich zdarza się zapominać. Są medialnym tematem przez kilka chwil, ale potem wyrzuca się je na margines, bo kogo interesują anonimowe jednostki, które miały mało szczęścia. Makabrycznym chichotem losu i pewnym gromem sprawiedliwości były w tym kontekście członkinie Beauty and the Beast Unit.
Przyznam się Wam, że nie nadążam. Liczba podcastów i blogów o grach, które chciałbym śledzić, jest zbyt duża, by zawsze na bieżąco poznawać nowe materiały. Staram się jednak regularnie odwiedzać innych autorów. Nic bardziej nie inspiruje, jak dzielący się swoimi przemyśleniami i obserwacjami twórcy. Zapraszam na czwarty odcinek cyklu u Towarzyszy, w którym zebrałem kilka wartych uwagi tekstów o grach.
Stach Mizeria opuścił Zagłębie Sosnowiec nieco niespodziewanie, ale nie można powiedzieć, żeby ktokolwiek w Polsce się tym naprawdę przejął. Trener przez pewien czas pukał do drzwi ekstraklasy, dodawał jej może swoją swojskością nieco kolorytu, ale jakości raczej nie poprawiał. Nie przeszkadzało to jednak lokalnym dziennikarzom co jakiś czas odświeżać tematu szkoleniowca.
W jednej z pierwszych minut nagrania zarejestrowanego przez robota MK2 mogłem podziwiać legendę pola walki, Solid Snake’a, umiejętnie unikającą Gekko w trybie ataku. Spryt i doświadczenie zwyciężyły wówczas nad siłą i zaprogramowanymi zachowaniami maszyny. Wygrał człowiek. Kilkadziesiąt minut później w podobnym starciu wynik był zupełnie inny.
